Bizarre nachtmerrie
Volkomen verward schrik ik wakker, ik lijk te snikken. Of is het Loren die huilt? Ik hoor niks en realiseer me dat ik in mijn droom aan het huilen was. Iedereen om mee heen was opgewonden en opgetogen en ik kon alleen maar huilen, en bleef maar huilen. Ik was zojuist moeder geworden van een kerngezonde ZES-ling. Een beeld van mijn bed met daaromheen 6 co-sleepende baby’s in wiegjes drong zich op. Het waren ook niet zomaar 6 baby’s, maar 6 x formaat Loren, zo rond een kilo of 4. Ik zag mijzelf in het kraambed, met borsten als watermeloenen, die toch de vraag niet aankonden. Ik jammerde dat mijn leven over was. Zes baby’s…de verloskundige keek me meewarig aan. Zes kerngezonde, voldragen, gezonde hongerige baby’s, fantastisch, misschien even omschakelen, maar dat lukt wel. Ik ging nog harder brullen.
Wat een bizarre nachtmerrie.
