Koken met Wieke

Ik sta te koken. Wieke komt kijken. Ik schil een pompoen. Wieke weet welke kleur de pompoen heeft…nou ja, bijna dan. "Groen" roept ze. Ik lach: "nee Wieke de pompoen is oranje. Zie je iets groens?  Wieke zoekt en grijpt naar de limoen. "Dat is limoen, Wieke." "Limoen!"

Op het aanrecht staat een blik kokosmelk. Wieke doet alsof ze er uit drinkt. Ik maak het blik open. Wieke wil proeven. Dat mag. Voorzichtig steekt ze een vingertje in de kokosmelk en likt het af. "Heerlijk…." Daarna is de gehalveerde limoen aan de beurt. Ze likt, trekt een raar gezicht en likt snel nog eens. Ook palmsuiker en een heel klein stukje van het bouillonblokje mag ze proeven.

De kokosmelk gaat in de pan, citroengras erbij.  Mooi woord: citroengras. Dat vindt Wieke ook. "Citroengras….citroengras." Daarna de kurkuma. Alles kleurt geel. Wieke kijkt nog even.

Dan is het ineens voorbij. De puzzels, pop en autootjes roepen om aandacht.