Elf uur…voeding?

Wieke krijgt om 23.00 ’s avonds een fles afgekolfde melk. Dat is in ieder geval de bedoeling. De laatste dagen geeft Wieke alleen een heel andere invulling aan die elf uur voeding. Ze maakt er meer een theekransje van.

We moeten haar echt wakker maken, maar als ze dan eenmaal wakker is, kan de fles haar tegenwoordig maar matig bekoren. Rondkijken, lachen, en brabbelen vindt ze veel leuker. Helemaal als ze – zoals de afgelopen dagen – publiek heeft.

Ontzettend schattig natuurlijk. En volgens mij weet ze dat ook eigenlijk heel goed.