Als kind heb ik eindeloos vaak geprobeerd een dagboek bij te houden. Nooit gelukt. Niet in de tijd dat mijn dagboek Kassiopeia heette (naar de schildpad in het prachtige boek Momo en de tijdspaarders) en niet toen de naam Kitty was (dagboek van Anne Frank, gevoel voor melodrama had ik wel als kind).
In 2008 is het equivalent van een dagboek een weblog. Volgens mijn broer de psychiater uitsluitend voorbehouden aan mensen met een narcisitische persoonlijkheidstoornis. Een zekere mate van exhibitionisme lijkt mij ook onontbeerlijk.
Ik heb alleen een geldig excuus…Sinds 26 april 2008 ben ik moeder. Alle clichés zijn waar. En ik wil iedereen vertellen hoe fantastisch Wieke is. Het schijnt over te gaan….
29 oktober 2009: Ik dacht dat het overging….maar het gaat niet over. Het wordt alleen maar leuker. Er is steeds meer te vertellen. Helemaal sinds vandaag. Niet alleen wil ik vertellen hoe fantastisch WIEKE is. Ook moet iedereen weten hoe fantastisch JISKA is.
Ooit (ik denk in 2011) hoorde ik een moeder van drie over haar derde zeggen: wat een toegift. Sindsdien sluimerde het verlangen naar onze toegift. Nu is hij er sinds 19 juni 2014…Loren. Kijk maar:
Loren is verliefd. Heel erg verliefd. Zo erg verliefd dat hij er wakker van wordt. Dan vraag ik hoe voelt dat dan Loren? Gewoon….ik wil altijd bij haar zijn. 
Loren en ik zitten op de fiets. Het regent en de zon schijnt. Ik wijs naar de regenboog. Leg uit dat die verschijnt als het regent en de zon schijnt. Loren vindt het prachtig. En raar: waarom is het dan geen regenZONboog?
Loren staat onder de douche. Lekker rondjes draaien onder de warme waterstraal. Tim vraagt: word je lekker schoon Loren? Nee!, antwoordt Loren, lekker nat!!!
Op een dag op de fiets ontstond het. Ik riep/zei/zong ik hou van jou Loren! En hij riep/zei/zong ik hou van jou mamma!
Samen op de fiets roep/zing/verklaren we vaak de liefde aan elkaar.
Het allerliefst is deze zin met een slaperig stemmetje uit bed. Ik hou van jou mamma! En dan antwoord ik. Loren vervolgt ik hou van jou Wieke. Hij is stil, wacht op antwoord, en dan volgt Jiska, pappa, soms Pam.
Zo ontzettend vrolijk worden we daarvan dat de Ik hou van jou auto die er tussendoor glipt, geeneens afbreuk doet.
Elke dinsdag hebben we hetzelfde ritueel. We brengen Wieke en Jiska naar school, en onderweg roept hij al sanntje eten, sanntje eten! Daar worden we zo blij van! 
Wat hadden we het goed met Thies, Jacq, Max en Nuala!
Elke morgen krijgen we een berichtje: zo leuk.
Lieve papppa en mamma. Ik weet dat jullie allebei verliefd zijn op elkaar en elkaar veel kusjes en knuffels geven.
Ik ben vandaag op mijn eigen fiets helemaal naar de roeivereniging gefietst, en daarna nog naar dekinderboerderij geweest. De konijntjes waren heel zacht, en er was een klein roze varkentje. Niet zacht maar wel heel lief.
Ik heb wat geknutseld, en veel met de poppen gespeeld, en met de kaboutertjes en de blokken. Ik ben onder de douche geweest en heb weer schone haren.
Als een wilde krokodil mij nu op eet, met huid en haar, dan poept hij daarna schuimende haren uit. En dat vindt hij helemaal niet leuk en lekker, dus hij eet mij niet op
Zo, dan weten jullie dat ook weer. Krokodillen houden niet van schuimende haren.
Nu ga ik nog een beetje lezen en daarna lekker slapen.
🍕🍬🍭🍩🍩🚣🏻🏊🏻🌝🌞👭🌂👩❤️👩👩❤️💋👩😃😀😃😀🐹🍕xxJiska.
Er stond een verhaaltje over Loren. Wat hij allemaal al kan. Of kon in april. Ik gooide het per ongeluk weg.
Gelukkig kan Loren nog steeds heel hard naar het einde van de kade rennen en BOOT! roepen. En nog veel meer. Zoals Kabouterboek boven in de kast!, zeggen en steppen en verrukkelijk knuffelen.
Max en Jiska zitten op de achterbank van de auto. We rijden op Bruce highway.
Jiska vertelt dat vaak aan haar wordt gevraagd of ze een jongen is. Of dat wordt gezegd dat ze er raar uit ziet. Even is het stil.
Dan zegt Max; maar je kijkt helemaal niet raar (daarmee you don’t look strange vertalend). En zelfs als je raar kijkt, ben je nog lief!
We vieren de verjaardag van Vibeke. Wieke en Jiska spelen heerlijk buiten met de kinderen uit de buurt.
Ineens is er tumult op de gang. Boze kinderen stromen binnen. Tim vraagt wat er loos is.
Jiska heeft een meisje sukkel genoemd. Tim legt uit dat schelden niet aardig is, en vraagt aan Jis waarom doe je dat nou?
Haar schoudertjes gaan omhoog, ze kijkt verdrietig en verontwaardigd tegelijk en zegt: ik weet toch ook niet hoe dat meisje heet……
wiekepedia 